Van Klein Vathi naar Groot Vathi op Ithaca

Vanochtend vroeg wakker , zo'n hutje in de punt is best wel ruim, alleen als je eruit moet dan moet je allerlei acrobatische toeren uithalen. Je ligt met je hoofd bij de uitgang, want bij je voeten is het smal. Je hebt geen uitstap aan de zijkant want het bed is net zo breed als de boot. 

Aangezien Maarten en ik niet bepaald van elastiek gemaakt zijn, geeft dit dus af en toe een wat komisch effect.

Wij zaten dus om half acht aan dek terwijl de hele flottielje nog in diepe rust was. Vergeleken met mensen die zelfstandig zeilen, komt een flottielje traag op gang. Maar bij de palaver van half tien was iedereen weer aanwezig. 

Wij kregen weer de nodige uitleg waar we naar toe zouden gaan en waar alle leuke plekjes zijn. Ook vertelde ze dat de pinautomaten een week niet zouden werken omdat de Grieken massaal hun geld aan het opnemen zijn, gelukkig hebben we hier op gerekend. (Hier in Vathi doen ze het nog gewoon).

We konden het niet laten om weer als eerste weg te varen. Er zijn veel mensen die het grootste gedeelte motoren dus die vertrekken pas veel later. Wij houden van zeilen en dat kost wat meer tijd.

We vertrokken om kwart over tien en we waren net de zee op en de wind viel weg, dus het eerste stuk bij Meganisi op de motor. Maarten dacht nog dolfijnen te zien, maar aangezien ik net koffie aan het zetten was gingen die aan mij voorbij. 

We hebben toch nog een uur of vier lekker kunnen zeilen en we waren vlak bij Vathi  toen de flottielje leiders hard aan kwamen motoren. We besloten ook naar Vathi te gaan om af te meren. Lekker daar wat rondlopen in het stadje.

Met wat aanwijzingen heb ik dus mijn eerste anker laten zakken en ik moet zeggen dit ging erg goed, ook het aanmeren ging weer vanouds. We liggen aan de lange kade in Groot Vathi aan een drukke weg, dus dit geeft wel de benodigde herrie. Griekse auto's en brommertjes zijn niet bepaald geruisloos.

Vanavond gaan wij eten bij Nicos, hier hebben we verleden keer ook gegeten en ze hebben hier de lekkerste salade die ik ooit gegeten heb. Dit keer hebben we besloten om samen te gaan eten en niet met de hele groep, 41 man is toch wel erg veel en druk.

Deze foto is speciaal voor Jolanda